Ο ΤΟΠΟΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ

“Η θέση του Καστελλορίζου ήταν πάντα καθοριστική για την διαμόρφωση της ιστορίας του. Άκρο της Ελλάδας και παράλληλα της Δύσης, εκεί που αρχίζει η Ανατολή βρέθηκε έρμαιο και καθοδηγητής των εξελίξεων είτε ως πλούσιο και ισχυρό κέντρο, είτε ως κόμβος μεγαλύτερων δυνάμεων.

Στα χρυσά χρόνια της εμπορικής άνθησης τα ιστιοφόρα του νησιού όργωναν τις θάλασσες της Μεσογείου και τα εμπορεύματα τους διοχετεύονταν στις πολυάριθμες νέες παροικίες που ίδρυαν οι Καστελλοριζιοί στις μεσογειακές ακτές.

Οι αναταραχές και οι εμπόλεμες συνθήκες που επικρατούν στην ανατολική μεσόγειο τον 20ο αιώνα περιορίζουν την εξωστρέφεια των κατοίκων οι οποίοι λόγω της ένδειας και των πολλαπλών καταστροφών και κατακτήσεων που υπέστη το νησί, φεύγουν προς αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος μακριά από τον τόπο τους.

Τα πυκνοχτισμένα αρχοντικά σπίτια του Καστελλορίζου με τον πλούσιο διάκοσμο και τα έντονα τους χρώματα θα καταρρεύσουν υπό το βάρος δύο βομβαρδισμών, ενός σεισμού και της μακράς εγκατάλειψης μέχρι να αρχίσει το νησί και πάλι να ορθοποδεί προς τα τέλη του 20ου αιώνα.

Το Καστελλόριζο έχει υπάρξει αφετηρία, σταυροδρόμι και προπύργιο για πολλούς, αλλά πάνω από όλα, υπήρξε η πατρίδα για τους κατοίκους του. Οι Καστελλοριζιοί που έφυγαν δημιούργησαν κοινότητες στα μέρη της εγκατάστασης τους με κοινό γνώμονα την καταγωγή και την έντονη νοσταλγία για τον τόπο τους.

Έτσι, μετέφεραν ένα κομμάτι του νησιού μαζί τους κάνοντας το Καστελλόριζο, έναν τόπο πέρα από τον τόπο, ένα μέρος ιδεατό που υπερβαίνει τα στενά γεωγραφικά του όρια.”